Author Archives: Martijn

I love it when a plan comes together…

Wie herinnert zich deze quote niet van Hannibal van the A-team? Dan ben je of ouder dan 40 of hebt nooit the A-team gekeken. Hoe dan ook: voor ons was deze quote vandaag erg van toepassing.

Vandaag was onze laatste dag in Hong Kong. We hadden al wat plannen gemaakt voor vandaag op de heenvlucht. Toen we aankwamen kregen we echter te horen dat onze transfer terug naar het vliegveld om 15:30 zou zijn. Dat lag niet helemaal binnen ons plan: we wilden naar The Big Buddha en het Po Lin klooster. Deze liggen vlakbij het vliegveld, en het leek ons handiger om eerst naar het vliegveld te gaan, onze koffers in een kluis te doen en dan naar beide bezienswaardigheden te gaan. We verplaatsten dus onze transfer naar 9:30 vanochtend. En jawel: dat is allemaal goed gegaan. Je moet weten dat degene die ons opwachtte bij aankomst per dag misschien wel 30 mensen zo ontvangt. Zo’n wijziging kan dus zomaar ergens vergeten worden. Maar keurig om 9:30 werden we opgehaald bij het hotel.

Bij aankomst op het vliegveld wilden toch eerst even proberen of we misschien de koffers niet gelijk konden inchecken. We waren wel wat vroeg (zo’n 8 uur voor vertrek), maar warempel: no problem! Dat scheelde voor ons gevoel enorm, geen gedoe met kluisjes etc. We hadden ook gelijk boarding passes, dus als we zouden terugkomen van onze excursie konden we direct door de douna. Super!

Vervolgens gingen we voor de zekerheid nog even kijken of er een handigere route naar Buddha was dan we in eerste instantie uit het Capitool reisgidsje hadden opgezocht. Die bracht ons namelijk eerst een eind weg van Buddha en het klooster, om vervolgens weer bijna dezelfde weg terug te moeten naar Big Buddha. En gelukkig: met bus 1 of 65 konden we naar Tung Chung voor $3,- (= nog geen 30 eurocent) en daar konden we overstappen op bus 23. Dat scheelde enorm! Kortom: ons plan werd er alleen maar mooier op!

Op Tung Chung aangekomen bleek er een soort skilift naar boven te gaan, richting Big Buddha en het Po Lin klooster. Wel iets duurder dan de stadsbus, maar met prachtig uitzicht en iets comfortabeler. Doen dus, al kozen we ervoor om een enkeltje naar boven te brengen. Niet dat we hoopten dat Buddha ons speciale krachten gaf om op eigen gelegenheid naar beneden te komen, maar gewoon omdat we Hollanders zijn en bus 23 ook weer naar beneden zou gaan. Via Efteling-rijen werden we naar onze gondel gebracht die ons naar boven leidde.

Het ritje met de kabelbaan was erg leuk, mooie uitzichten en 6 Chinezen aan boord die ontzettend hard praatten maar ook erg lollig waren. Boven aangekomen, via een soort Center Parcs blokhutten-laantje met souvenirs, eten en drinken (Starbucks o.a.) en andere winkeltjes kwamen we bij het klooster aan. Veel goud, veel pracht en praal, veel, heel veel wierook (Bas, niets voor jou…) maar… geen monnik gezien. Goed, lichtelijk indrukwekkend, maar geef mij maar een katholiek klooster…

De Big Buddha torende (uiteraard, waarom anders Big) boven alles en iedereen uit. En trap met 18×16 treden bracht ons boven. Indrukwekkend gevaarte. Maar ook erg toeristisch. Ik vraag me toch af wat dat met Boeddhisten doet, zo’n plek. Ik heb wel mensen met wierookstokjes tussen hun handen zien bidden, buigingen maken en offers in de vorm van fruit brengen, dus het zal wel iets in ze losmaken.

Zoals gezegd ging de terugreis met bus 23 naar beneden. Duurde iets langer, en op een lege maag zou het ook wel een misselijk gebeuren zijn geworden, maar het was prima zo. Daarna met de bus weer terug naar het vliegveld. En om een langdurig verhaal over douane, security e.d. kort te maken: onder het genot van het Ave Maria (heu?) zitten we nu te wachten opdat we kunnen boarden. Op naar Sydney, Australia!

Weet je wat nog het mooiste van dit alles is: na hier gegeten te hebben, hebben we nog precies $ 4,30 over, ongeveer 40 eurocent. Mooi he? I love it when a plan comes together!

Tailor made

Zo, we zijn er. Het is inmiddels avond en we wachten op de lichtshow aan de oever van Kowloon met uitzicht op Hong Kong island. De vlucht ging prima, transfer prima en na een kleine wandeling konden we de hotelkamer in. Eerste indruk: hoge gebouwen, niet allemaal even mooi. Lijkt me erg vervelend om op 43 hoog te wonen zonder uitzicht. Verder ademt ‘t hier wel een bijzondere sfeer uit. Welke? Moeilijk te omschrijven. We zijn in ieder geval de langste hier en kunnen niet verbergen dat we toeristen zijn…

Dat laatste merken we aan alle aanbiedingen. Van namaakhorloges (copywatch, sir) tot… tailor made suits. Heel kleermakend China woont hier en op iedere hoek staat notabene een Indier zijn waar aan te prijzen. Ik heb al zeker 25 pakken kunnen kopen. Zeer vermoeiend op zo’n eerste dag.

Na de lichtshow gaan we Cantonees eten en daarna lekker slapen. Ni Hao!

Nog minder dan twee weken…

Met nog minder dan twee weken te gaan begint het toch wel een beetje te kriebelen. De voorbereidingen worden steeds praktischer van aard, en alhoewel we de route en de dagen nog niet precies hebben ingevuld beschouwen we dat maar als de eerste aanpassing aan het zijn in Australie: niet alles tot in de puntjes plannen. No worries, mate!

Ik zal jullie een overzicht geven van wat we wel weten. Waarschijnlijk nog best veel 🙂

1e dag: vertrek naar Hong Kong

2e dag: aankomst Hong Kong, bezoek Hong Kong

3e dag: bezoek Hong Kong

4e dag: bezoek Hong Kong, vertrek naar Sydney

5e dag: aankomst Sydney, bezoek Sydney

6e dag: bezoek Sydney

7e dag: bezoek Sydney

8e dag: vertrek (per trein!) naar Melbourne

9e dag: bezoek Melbourne

10e dag: bezoek Melbourne, camper ophalen

11e dag t/m 28e dag: camper-rit, met als eindbestemming Alice Springs. O.a. bezoek aan tante Corrie, Philip Island, Great Ocean Road, Adelaide, Flinders Ranges, Cooper Pedy, Uluru, Kings Canyon.

29e dag: camper inleveren, vertrek naar Cairns, aankomst Cairns/Palm Cove.

30e dag t/m 33e dag: verblijf in resort in Palm Cove. Er staan wat excursies op ons verlanglijstje, maar we moeten nog even kijken wat we precies gaan doen.

Vlak voor Sinterklaas komen we weer terug. De lootjes zijn inmiddels al getrokken en de eerste surprise en het eerste gedicht zijn al af.

Met deze blog houden we jullie in ieder geval zoveel mogelijk op de hoogte van onze belevenissen in Down Under. We hebben nog geen idee van of er in de Outback altijd internet is. Goede hoop van wel. En anders krijgen jullie een dagje later bericht.

Het zit er bijna op

Het zit er bijna op. Maar dat is niet meer dan een constatering, er zit geen verdere nare bijsmaak aan. We hebben genoten, het is een hele goede ervaring geweest die voor herhaling, in welke vorm dan ook, vatbaar is. Pap is een sterkte vent, die niet zeurt, en als ‘ie op tijd zijn rust neemt, z’n pillen neemt en er af en toe een beetje op hem gelet wordt en voor hem gezorgd wordt, hij tot meer in staat is dan hij zelf denkt. Kortom: what’s next?

Vanochtend stond St. Patricks cathedral op het programma. Na het ontbijt rustig daar naartoe gelopen. De dienst begon net, en na het traditionele kaarsje opsteken zijn we even gaan zitten. Nu is de VS een religieus land, dus we raakten al snel tussen de echte kerkgangers. Aangezien we dat, als touristen, niet wilden zijn we snel maar weer weggegaan. Conclusie: een kathedraal is teveel eer voor deze kerk, vergeleken met ‘onze’ kathedralen, maar we zijn er geweest. Op weg naar St. Patricks zijn we nog even over Rockefeller plaza gelopen, langs de Radio City Music hall, en na het bezoekje aan de kathedraal hebben we nog over het mekka voor de shoppers onder ons gelopen: Fifth Avenue. Aan het einde van deze Avenue zit de Apple store… Dat vind ik dan weer leuk! Even naar de iPhone gekeken: mooi ding, vernieuwend, maar ook een bediening die erg wennen zal zijn. Maar het blijft een mooi boy-toy, en daar ben ik gevoelig voor.

Na de Apple-store zijn we via Central Park weer terug gegaan naar het hotel. We checken zo uit, gaan dan langzaamaan terug naar het vliegveld om om 17:20 te vertrekken naar huis, terug naar Amsterdam.

Ik kan niet beschrijven hoe mooi, fijn en geweldig ik deze reis heb gevonden. Ik ga dat dan ook niet proberen. Het zit in mijn hoofd, en daar laat ik het. Thanks, New York, it was up to you, and it was great!

We hebben genoten!!!

Vandaag was de dag waar het allemaal om begonnen was. De vorige dagen waren leuke opwarmertjes, maar om deze dag ging het echt. Pap was al vroeg wakker, maar aangezien ik wel van een beetje uitslapen hou, gingen we ‘pas’ rond 8:30 ons bed uit. Eerst douchen natuurlijk, dan naar ons ontbijttentje, om weer heerlijk te ontbijten.

Na het ontbijt nog even terug naar het hotel om petje, verrekijker en fototoestel te halen. Aangezien er geen tassen mee het stadion in mogen, laadden we alles in een plastic tas, om problemen te voorkomen. Samen de metro in, en dat is sowieso een belevenis. Het zou zo’n 20-25 minuten met de metro zijn, en gelukkig was het lekker rustig, zodat we de hele rit konden zitten. Aangezien de metro langs Harlem komt, en het stadion in The Bronx ligt, ben ik in ieder geval op m’n hoede. Dit zijn niet de allerbeste wijken van New York. Maar goed, er zit meer honkbalpubliek in de metro, en in deze wijken moet je vooral ‘s avonds niet meer komen, althans, het is verstandiger van niet.

Eenmaal bij het stadion neemt de spanning toe. Waar halen we de kaartjes, waar moeten we naar binnen, hoe zijn de plaatsen. Natuurlijk was het loket waar we de kaartjes konden ophalen aan de andere kant van het stadion. Met andere woorden: weer lopen. Ik moet zeggen dat pap zich de hele trip al geweldig houdt, en zo te zien echt niet gespeeld. Hij zit vol energie, en we rusten op de juiste momenten. Kaartjes gehaald, en lekker even gaan zitten in de schaduw. Toen de hekken open gingen konden we naar binnen. Er was ons gezegd dat er roltrappen zouden zijn, maar geen lift. Uiteindelijk hebben we wel een lift gezien (op de terugweg), maar de roltrappen hebben we niet gevonden.

Via ramps, oftewel soort van opritten, zijn we, in alle rust, naar boven gelopen. We hadden plaatsen op de bovenste ring van het stadion, lekker hoog, maar dan wel weer op de 2e rij van deze ring. Eenmaal aangekomen op de 2e ring op zoek naar de plaatsen. Aangezien er een nieuw stadion gebouwd wordt, wordt het oude stadion niet zo heel goed meer onderhouden. Op zich geen probleem, maar de nummers van de rijen en de stoelen waren af en toe wat moeizaam te lezen. Uiteindelijk vonden we nog relatief makkelijk onze plek, en we zaten perfect. Hoog en droog, en lekker in het zonnetje. Gelijk goed smeren natuurlijk, want we kennen de gevaren van zonlicht natuurlijk. Petje op, en afwachten wat er ging gebeuren.

Omdat de Yankees de vorige dag met 14-4 verloren hadden van de Devil Rays, hoopten we natuurlijk op een flinke revanche. Het zou toch wat zijn, reis je helemaal naar New York om een wedstrijd te zien, iets wat je al heel graag wilt en wat waarschijnlijk niet snel nog eens zal gebeuren, wordt het een slechte wedstrijd waar niets in valt te beleven…

Maar niets is minder waar! Na een snelle achterstand van de Yankees maken ze het helemaal goed en wordt de achterstand uiteindelijk omgebogen in 7-3 winst, met aan beide zijden twee homeruns, mooi veldwerk en veel spektakel vanaf de tribunes. Aan het einde van de wedstrijd wordt het nog spannend, omdat de Devil Rays in de laatste inning nog met 3 man op de honken komen. Maar de Yankees houden stand en winnen! Onze trip kon al niet stuk, maar aangezien dit de hoofdmaaltijd was, was ‘ie zeker heel erg belangrijk. We hebben echt heel erg genoten. Waarschijnlijk komt het besef van wat we gedaan en beleefd hebben pas over enkele dagen, maar voor nu is het al helemaal goed en geweldig!

Morgen hebben we nog een toetje, maar zeker ook een vermoeiende dag in het vooruitzicht. Uiteraard ‘moeten’ we nog iets religieus doen, en dus gaan we naar St. Patricks Cathedral, eens kijken of we een mis kunnen bijwonen. Daarna op tijd naar het vliegveld, zodat we rustig alles kunnen regelen en ondergaan voor de terugvlucht. Want hoe hard kan het leven zijn: ook aan deze geweldige trip komt een einde, en moet pap maandag alweer in het ziekenhuis zijn. Maar goed, morgen is het zondag, daar eerst maar eens van genieten. Iedereen die meeleest en reageert: hartelijk dank voor al jullie lieve en enthousiaste reacties. Dat doet ons goed!

Tot later!

PS Foto’s van dag 2 zijn te zien onder het kopje Foto’s dag 2