Het zit er bijna op. Maar dat is niet meer dan een constatering, er zit geen verdere nare bijsmaak aan. We hebben genoten, het is een hele goede ervaring geweest die voor herhaling, in welke vorm dan ook, vatbaar is. Pap is een sterkte vent, die niet zeurt, en als ‘ie op tijd zijn rust neemt, z’n pillen neemt en er af en toe een beetje op hem gelet wordt en voor hem gezorgd wordt, hij tot meer in staat is dan hij zelf denkt. Kortom: what’s next?

Vanochtend stond St. Patricks cathedral op het programma. Na het ontbijt rustig daar naartoe gelopen. De dienst begon net, en na het traditionele kaarsje opsteken zijn we even gaan zitten. Nu is de VS een religieus land, dus we raakten al snel tussen de echte kerkgangers. Aangezien we dat, als touristen, niet wilden zijn we snel maar weer weggegaan. Conclusie: een kathedraal is teveel eer voor deze kerk, vergeleken met ‘onze’ kathedralen, maar we zijn er geweest. Op weg naar St. Patricks zijn we nog even over Rockefeller plaza gelopen, langs de Radio City Music hall, en na het bezoekje aan de kathedraal hebben we nog over het mekka voor de shoppers onder ons gelopen: Fifth Avenue. Aan het einde van deze Avenue zit de Apple store… Dat vind ik dan weer leuk! Even naar de iPhone gekeken: mooi ding, vernieuwend, maar ook een bediening die erg wennen zal zijn. Maar het blijft een mooi boy-toy, en daar ben ik gevoelig voor.

Na de Apple-store zijn we via Central Park weer terug gegaan naar het hotel. We checken zo uit, gaan dan langzaamaan terug naar het vliegveld om om 17:20 te vertrekken naar huis, terug naar Amsterdam.

Ik kan niet beschrijven hoe mooi, fijn en geweldig ik deze reis heb gevonden. Ik ga dat dan ook niet proberen. Het zit in mijn hoofd, en daar laat ik het. Thanks, New York, it was up to you, and it was great!