Vandaag stond Pisa op het programma. We wisten niet veel van Pisa, behalve dat ze een scheve toren hebben, Wim Kieft er heeft gevoetbald en Spaan en Vermeegen er een programma naar hebben vernoemd. Onze Italië-reisgids wist ons te vertellen dat Pisa in de 12e eeuw de belangrijkste stad was van het westelijke gedeelte van het Middellandse Zee gebied. Halverwege de 13e eeuw begon het verval, en ook in de Tweede Wereldoorlog hebben ze het te verduren gekregen. Maar gelukkig is de scheve toren bewaard gebleven… Want voor de rest is het niet veel.
De scheve toren staat niet waterpas. Tot zover niets nieuws, maar we vonden ‘m beiden schever dan we gedacht hadden. Naast de toren staat (wederom) het prachtige Duomo. Allebei uitgevoerd in (voornamelijk) wit marmer. Helaas was het bewolkt en hebben we geen mooie plaatjes kunnen schieten. Hoe dan ook, we waren best onder de indruk van Pisa, tot dan toe. En nu zou ik moeten stoppen met dit stukje, want eigenlijk valt er over Pisa niet veel meer te vertellen. De rest van de stad is weinig indrukwekkend. Waarschijnlijk gaat het grootste gedeelte van de gemeentebelasting naar het gebied met de toren en Duome. De rest is vies, smerig, slecht onderhouden, weinig aantrekkelijk voor zowel toerist als inwoner. We troffen ook weinig dagelijks leven, zoals wel in Siena en Venetië. Alles lijkt te draaien om de toerist rondom de toren. Jammer, als je ooit als stad de belangrijkste was van het gebied, weliswaar eeuwen geleden. Gelukkig is Amsterdam wel mooi gebleven en niet (zwaar) gebombardeerd. “Als de lente komt, dan stuur ik jou…”.
Overigens steken we de hand ook wel in eigen boezem. Niet vanwege Pisa, wel vanwege ons reisschema. We hebben als het gaat om steden in Italië weinig opbouw gehad in schoonheid van de steden. Als het om de bekendste steden gaat die wij hebben aangedaan, zou een rondje Pisa, Siena, Florence, Venetië een betere opbouw zijn. Kleine steden als San Gimignano verdienen een tweede reisje naar Toscane. Of misschien is zelfs een combinatie van een enkele grote stad en wat kleinere steden nog beter. Hoe dan ook: we zijn blij dat we deze steden gezien hebben.
Inmiddels hebben we ook de rest van ons tripje gepland. Grofweg komt het erop neer dat we nog een dag gaan wandelen in de Franse Alpen en langzaamaan via de oostkant van Frankrijk naar Nederland terugreizen. Morgen gaan we eerst op zoek naar Sala Baganza. Zo’n 20 jaar geleden heb ik daar 2 zomers gehonkbald, een internationaal toernooi waar ons team voor was uitgenodigd. We zijn respectievelijk 2e en 1e geworden, en ik ben benieuwd of daar nog bewijs van is, of dat ik nog dingen kan terughalen. We gaan op zoek naar het honkbalveld van Sala Baganza. Arriverdeci!
dolce far niente!
En in la douce France: in Chamonix de kabellift naar Aiguille du Midi (wel prijzig…)
Ooo moet tot mijn schande bekennen dat ik een beetje achterliep qua info maar ik ben weer helemaal bij! Heerlijk hè dat ijsjes geld… 😉 zo te lezen kunnen jullie veel genieten al wisselt het weer nog wel eens. Ben benieuwd of er nog iets is blijven hangen van het honkbal avontuur van toen. Ach en anders zijn er genoeg dingen om nieuwe dingen te laten “hangen” in je herinnering! Blijf genieten dikke kussss zus