We zijn er! Vanochtend om 10 uur NL-tijd zijn we vertrokken. En nu is het tegen 2u NL-tijd, en we zijn nog steeds op, al zal het niet lang meer duren voor we slapen. Het is nu 20u NY tijd, en terwijl ik dit zit te typen zit pap naar honkbal te kijken. Het zit in de familie, zeg maar. Zodra we in een hotel in de VS zijn, gaat de tv aan… op ESPN!

De reis verliep voorspoedig, althans, tot aan de taxi naar het hotel. Op Schiphol liep het op rolletjes… Letterlijk. We hadden een plaats met extra ruimte gereserveerd voor pap, en ik zat achter hem. Bij inchecken hadden we die plaatsen nog. Vervolgens nog even een kopje koffie gedronken met z’n vieren (Pap, mam, Nicolien en ik) en daarna naar de assistentiebalie. We hadden een rolstoel gereserveerd, zodat pap lekker kon zitten en niet hoefde te lopen. En wat een gemak, zeg! Naast het feit dat pap z’n energie kan bewaren voor andere dingen, levert dat ook gewoon voordeel op. De rij voor de douane, die liep tot aan de uitgang van de terminal, liepen we in 1x voorbij: dat scheelde alweer zeker een half uur staan en wachten. We mochten als eerste het vliegtuig in, en ook dat scheelt dus. De plek van pap was prima: alle ruimte, niemand voor zich, en hij zat heerlijk.

De vlucht verliep voorspoedig, al hadden we tegenwind en deden we er bijna 8u over. We hebben prima gegeten, pap ook. De landing was voor mij wat vervelend, omdat ik nog last had van verkoudheid: mijn oren sloegen gelijk dicht en zelfs nu is het linkeroor nog niet open. Komt goed uit, want pap is een beetje doof aan het rechteroor. Lekker stel zijn we.

Bij de gate op JFK stond alweer iemand klaar met een rolstoel, en de rij voor de douane was hier nog langer dan op Schiphol… We liepen er zo weer langs. Daardoor moesten we wel wachten op onze koffers, maar dat was niet erg. En toen op naar de taxi. Voor een vaste prijs werden we naar Manhattan gebracht, maar eenmaal in Manhattan liepen we vast in het verkeer. In totaal hebben we er 5 kwartier over gedaan, en dat kan sneller.

Voor mij wel weer veel herkenning, zeker toen we, na wat gedronken te hebben in de lounge van Park Central, even een blokje (of 5) om gingen. Het ontbijttentje waar ik met de mannen vaak ging ontbijten staat er nog, evenals de Christmas shop waar ik voor mam wat souvenirs had gekocht. Wat nieuw is, is pal naast het hotel een Starbucks. Dat is fijn!

Morgen onze eerste echte dag New York. Wat die zal brengen hangt van vele dingen af, maar zal ofwel een open-bus tour zijn, of een boot-tour. In ieder geval gaan we zo lekker slapen, en naar omstandigheden morgen gezond weer op. We zijn er…!